Η σημασία του μελιού ως γλυκαντικού στοιχείου και η χρήση του κεριού οδήγησαν νωρίς όλους τους αρχαίους λαούς της Μεσογείου στη συστηματική μελισσοκομία. Όμως η πρωιμότερη απεικόνιση συλλογής μελιού βρίσκεται σε μια παλαιολιθική σπηλαιογραφία στην ανατολική Ισπανία και συγκεκριμένα στην Αράνια στην περιοχή της βαλέντσια. Πρόκειται για την παράσταση μιας γυναίκας που ασφαλώς μαζεύει μέλι, ενώ γύρο της πετούν οι μέλισσες.
Από την αρχαία Αίγυπτο μας είναι γνωστά τα πρωιμότερα στοιχεία για την ύπαρξη συστηματικής μελισσοκομίας, προερχόμενα από εικονογραφικές παραστάσεις της τέχνης. Η μελισσοκομία μαρτυρείται εκεί ήδη στην 5η Δυναστεία (2480-2350 πχ) από το ανάγλυφο στο ιερό του Ήλιου της Νι-ουσερ-ρε στο Gurob της Γκίζας. Λέξεις για την μέλισσα και το μέλι συναντώνται στα αρχαιότερα αιγυπτιακά κείμενα. Η μορφή της μέλισσας αποδίδει έναν από τους τίτλους όλων των Αιγύπτιων βασιλιάδων.
Επιπλέον, το μέλι αποτελούσε και στην Αίγυπτο, όπως άλλωστε και στην αρχαία Ελλάδα και Ρώμη, συστατικό για την παραγωγή φαρμάκων.
Στην αρχαία Ελλάδα η συγκομιδή αγριόμελου ήταν χωρίς αμφιβολία γνωστή από πολύ παλιά. Από τις πινακίδες Γραμμικής Β γραφής της Κνωσού, των Μυκηνών και της Πύλου αντλούμε πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με την προσθήκη μελιού, ανάμεσα σε άλλα συστατικά,για την παρασκευή αρωμάτων και αλοιφών.
Για τους ιστορικούς χρόνους, δηλαδή την εποχή μετά το 1000 π.χ.,οι παλιότερες πηγές μας είναι τα έπη.
Για τους κλασικούς και ελληνιστικούς χρόνους οι πληροφορίες μας είναι πολύ περισσότερες. Η παραγωγή μελιού ήταν πολύ διαδεδομένη σε αρκετά μέρη της αρχαίας Ελλάδας και γενικότερα του αρχαίου κόσμου.
Από τον Αριστοτέλη και τον μαθητή του τον Θεόφραστο, έχουμε πολλές πληροφορίες.
Πηγή: facebook Γιάννης Πρωτοψάλτης
