Επήγαμε τέλος πάντων εις το Τζηρίγο με μία μεγάλη φουρτούνα και αράξαμε εις ένα χωριό, Ποταμό λεγόμενον. Εκεί ευρήκαμεν έναν από τους Γιατρακαίους και μας είπε ότι δεν κάμνει να φανερωθήτε μέσα εις την χώραν ως Κολοκοτρώνης.
Επήγαμεν εις τον διοικητήν του Τζηρίγου, Αρβανιτάκην λεγόμενον. Ένα παιδί μας εγνώρισε από τον Πύργον και εκαθήσαμε εκεί, την μεγάλην Πέμπτην εφθάσαμε. Ο Πρύτανις μάς εμάλωσε, διατί είμεθα αρματωμένοι. Επήγα εις τον κομαντάτε τον Ρώσσο, του εδιηγήθηκα με την αλήθεια ποίοι είμεθα, πώς εκαταντήσαμεν και έτσι διέταξε να μας περιποιηθούν και να μας δώσουν απ’ όλα.
Μια φορά επήγα εις το πανηγύρι της Αγίας Μονής. Αυτό το μοναστήρι ήταν μεγάλο και εχαλάσθη εις την πρώτη Τουρκιά. Όταν επέρασα, ήτο μία μάνδρα χαλασμένη και σκεπασμένη η εκκλησία με κλάδους δένδρων. Τότε έταξα ότι «Παναγία μου βοήθησέ μας να ελευθερώσωμεν την πατρίδα μας από τον τύραννο και θα σε φκειάσω καθώς ήσουν πρώτα (1803)». Με εβοήθησε και εις τον δεύτερον χρόνον της επαναστάσεώς μας επλήρωσα το τάμα μου και την έφκειασα.
Πηγή: facebook Kythera Library
