Έλληνας πρωτοπυγμάχος, πρωταθλητής Ευρώπης στην κατηγορία των μέσων βαρών (1938 - 1939) και παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία των ημιβαρέων βαρών (1941) της επαγγελματικής πυγμαχίας.
Ο Αντώνης Χριστοφορίδης γεννήθηκε στη Σμύρνη στις 26 Μαΐου 1918 και ήρθε πρόσφυγας στην Αθήνα το 1922, αμέσως μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.
Από μικρή ηλικία έμεινε ορφανός (ο πατέρας του σκοτώθηκε σε μάχη στη Μικρά Ασία), ενώ η μητέρα του πέθανε πριν από το 1930. Έτσι, αναγκάστηκε να πιάσει δουλειά και να πηγαίνει στο νυχτερινό σχολείο. Παράλληλα, ασχολήθηκε με την πυγμαχία, παρακολουθώντας τη σχολή του Αγαθοκλή Μπάρκα σε ένα υπόγειο της οδού Ασκληπιού.
Στα 17 του, έχοντας διδαχθεί τα βασικά της πυγμαχίας, αποφασίζει να μεταβεί στο Παρίσι για καλύτερη τύχη. Με προπονητή τον Πιερ Γκαντόν αρχίζει να γίνεται γνωστός στο κόσμο του μποξ, μετά τις πρώτες του επιτυχίες στα ριγκ. Το 1937 είχε έλθει η ώρα να διεκδικήσει τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης στην κατηγορία των μέσων βαρών. Πρώτα, όμως, έπρεπε να διεκδικήσει τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας. Επιστρέφει στην Αθήνα και κατακτά εύκολα τον τίτλο, με αντίπαλο τον τριαντάχρονο πρωταθλητή Ελλάδας Κώστα Βάσση. Ο αγώνας γίνεται στο «Παλλάς» της οδού Βουκουρεστίου στις 21 Νοεμβρίου 1937 και ο Χριστοφορίδης ρίχνει 9 φορές στο καναβάτσο τον άτυχο Βάσση.
Η μεγάλη στιγμή για τον έλληνα πυγμάχο έρχεται στις 14 Ιανουαρίου 1938, όταν κατακτά τον πολυπόθητο τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης, νικώντας τον γερμανό πρωτοπυγμάχο Γκούσταβ Έντερ. Ο αγώνας έγινε στο κατάμεστο από 20.000 συμπατριώτες του «Σπορ Πάλας» του Βερολίνου και με την παρουσία του Χίτλερ, ο οποίος αναγκάστηκε να φύγει πριν τελειώσει ο αγώνας για να μην δει την ήττα ενός Άρειου. Στην επιστροφή του στο Παρίσι χιλιάδες φίλοι της πυγμαχίας αποθεώνουν τον Κριστό, όπως τον αποκαλούσαν στη Γαλλία. Ανάμεσα στις προσωπικότητες που τον υποδέχονται στον σιδηροδρομικό σταθμό ήταν ο δήμαρχος της πρωτεύουσας, ο τραγουδιστής Μορίς Σεβαλιέ και ο γενικός γραμματέας του Κομουνιστικού Κόμματος Γαλλίας, Μορίζ Τορέζ, που τον αγκάλιασε και τον φίλησε.
Ο Χριστοφορίδης θα παραμείνει πρωταθλητής Ευρώπης έως την 1η Οκτωβρίου 1939, όταν χάνει για ένα μόλις σημείο τον αγώνα με τον διεκδικητή του τίτλου γάλλο Εντουάρ Τενέ, που έγινε στο Παλέ Ντε Σπορ των Παρισίων. Πεισμώνει και βάζει στόχο να τον επανακτήσει σύντομα. Όμως, το 1940 με την εισβολή των Γερμανών στη Γαλλία φεύγει για τις ΗΠΑ και εγκαθίστανται στη Νέα Υόρκη, συνεχίζοντας εκεί τους αγώνες.
Το ντεμπούτο του έγινε στις 5 Ιανουαρίου 1940 με νίκη επί του αμερικανού Γουίλι Πάβλοβιτς στο «Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν». Στις 13 Ιανουαρίου 1941 νικά τον ιταλοαμερικανό Μέλιο Μπετίνα στο Κλίβελαντ του Οχάιο και ανακηρύσσεται παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία των ημιβαρέων βαρών. Η νίκη πανηγυρίστηκε ξέφρενα από τους ομογενείς, καθώς την ίδια μέρα ο ελληνικός στρατός, πολεμώντας του ιταλούς φασίστες του Μουσολίνι, βρισκόταν προ των πυλών της Κορυτσάς.
Ο Χριστοφορίδης διατήρησε τον τίτλο έως τις 22 Μαΐου 1941, όταν έχασε από τον σπουδαίο αμερικανό πυγμάχο Γκας Λέσνεβιτς. Συνέχισε να πυγμαχεί και εγκατέλειψε τα ρινγκ στις 18 Φεβρουαρίου 1947 με νοκ-άουτ ήττα από τον Εσθονό Άντον Ράαντικ. Στους 65 επίσημους αγώνες που έδωσε σημείωσε 43 νίκες (11 με νοκ άουτ), 15 ήττες και 7 ισοπαλίες. Υπήρξε ένας πολύ αγωνιστικός πυγμάχος, χωρίς πολύ δυνατή γροθιά (11 νοκ- άουτ σε 65 αγώνες), αλλά με σπουδαία τακτική.
Ο Αντώνης Χριστοφορίδης παντρεύτηκε δύο φορές και τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην Αθήνα, παίζοντας γκολφ στη Γλυφάδα. Πέθανε στις 31 Οκτωβρίου 1985.
Πηγή : sansimera.gr
