μέχρι που έμαθα ότι πρέπει να έχω πίστη στον εαυτό μου..
Φοβήθηκα τον πόνο..
μέχρι που έμαθα ότι είναι απαραίτητος για την ανάπτυξη μου!!
Φοβόμουν την αλήθεια..
μέχρι που είδα την ασχήμια και τα ψέματα του κόσμου!!
Φοβήθηκα την ζωή..
μέχρι που βίωσα την ομορφιά της!!
Φοβόμουν τη θάλασσα..
μέχρι που εμπιστεύτηκα την αγκαλιά που με τύλιξε!!
Φοβόμουν τον θάνατο..
μέχρι που συνειδητοποίησα ότι δεν είναι το τέλος... αλλά η αρχή!!
Φοβήθηκα το πεπρωμένο μου..
μέχρι που συνειδητοποίησα ότι είχα τη δύναμη να αλλάξω τη ζωή μου!!
Φοβήθηκα το μίσος..
μέχρι που είδα ότι δεν ήταν τίποτα περισσότερο..
από την άγνοια κάποιων ανίδεων!!
Φοβήθηκα την αγάπη..
μέχρι να αγγίξει την καρδιά μου..
κάνοντας το σκοτάδι να ξεθωριάζει...σε ατελείωτες ηλιόλουστες μέρες!!
Φοβήθηκα την γελοιοποίηση..
μέχρι που έμαθα πώς οι ίδιοι γελούν με τον εαυτό τους!!
Φοβήθηκα ότι γερνάω..
έως ότου συνειδητοποίησα ότι αποκτώ σοφία κάθε μέρα!!
Φοβόμουν το μέλλον..
μέχρι που συνειδητοποίησα ότι η ζωή απλά γινόταν όλο και ποιο καλύτερη!!
Φοβόμουν το παρελθόν μου..
μέχρι που συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσε πλέον να μου κάνει κακό!!
Φοβόμουν το σκοτάδι..
μέχρι που είδα την ομορφιά της αστροφεγγιάς!!
Φοβόμουν το φως έως ότου έμαθα..
ότι η αλήθεια θα μου δώσει μεγάλη δύναμη..
Φοβήθηκα την αλλαγή..
μέχρι που είδα ότι ακόμα και η πιο όμορφη πεταλούδα..
έπρεπε να υποβληθεί σε μια μεταμόρφωση προτού να μπορέσει να πετάξει!!
Πηγή, μας το έστειλε Φίλη αναγνώστρια.
