1. Συναισθάνεται κανείς τον πόνο των Γάλλων και την αγωνία όλης της φιλελεύθερης Δύσης για την ελευθερία του Τύπου (και όχι μόνο) αλλά διερωτάται τι μπορεί να γνωρίζει ένας δυτικός για το δάκρυ του Μωάμεθ. (Μου έρχεται στο νου το νέγρικο τραγούδι του Νεγρεπόντη «Τι ξέρουν οι λευκοί απ’ τον Χριστό;»*) Η σημερινή μας ανάρτηση ας είναι ένας φόρος τιμής στον πόνο ένθεν κακείθεν. Και μια υπενθύμιση ότι μέτρο της αληθινής πίστης (πρέπει να) είναι η αντοχή (ακόμα και) στη χλεύη των ‘‘απίστων’’.
2. Κοιτάζοντας τις εικόνες από το αραβικό παιδικό βιβλίο νοιώθει κανείς το υπέροχο δέος της ομορφιάς και της τέλειας ακατανοησίας. Κι ωστόσο από το βάθος της ψυχής εκπηγάζει η βεβαιότητα ότι δεν είμαστε τόσο διαφορετικοί όσο νομίζουμε. Άλλωστε, η ευφυΐα της ομορφιάς είναι ανώτερη από την ομορφιά οποιουδήποτε ευφυολογήματος κι από τον πόνο οποιασδήποτε κρίσης.
Σημείωση:Το εξώφυλλο του πρόσφατου τεύχους του Charlie Hebdo το κατεβάσαμε από το διαδίκτυο και το παρουσιάζουμε. Ο τίτλος στα γαλλικά βεβαιώνει ή αιτείται: «Το κάθε τι μπορεί να συγχωρεθεί» ή «Όλα πρέπει να συγχωρούνται.»Το παιδικό βιβλίο μάς το έφερε, συμπτωματικά αυτές τις μέρες, η κα Suzy Martin από το πρόσφατο ταξίδι της στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Μόλις το μεταφράσουμε στα ελληνικά θα το παρουσιάσουμε στην στήλη ‘‘Από την Παιδική μας Βιβλιοθήκη’’.
* προτεινόμενος σύνδεσμος: https://www.youtube.com/watch?v=sF78WRJgr6o
