Ἡ σημερινή παραβολή τοῦ ἄφρονος πλουσίου, πού ἀκούσαμε στό Ἱερό Εὐαγγέλιο, δείχνει πολύ φανερά πώς ὁ πλοῦτος μπορεῖ νά γίνει αἰτία καταστροφῆς γιά τόν ἄνθρωπο.
Γιά τόν ἄνθρωπο πού δέν δέχεται τόν πλοῦτο ὡς εὐλογία τοῦ Θεοῦ στή ζωή του καί δέν κάνει τήν σωστή καί δίκαιη χρήση τοῦ πλούτου. Πέφτει στήν παγίδα στήν ὁποία πέφτουν ὅλοι ὅσοι θησαυρίζουν γιά τόν ἑαυτό τους καί ἀπολαμβάνουν ἐγωϊστικά τά ἀγαθά τους.
Ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι ὅ,τι ἔχει, ἀλλά ὅ,τι εἶναι.
Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος δέν ἐνδιαφέρεται γιά τό τί εἶναι, ἀλλά γιά τό τί ἔχει. Ἐνδιαφέρεται νά ἔχει σπίτια, κτήματα, πλούτη, θέσεις, τιμές, δόξες, ὅπως ὁ ἄφρονας πλούσιος τῆς σημερινῆς παραβολῆς.
Δέν ἐνδιαφέρεται ἄν εἶναι ἄτιμος, λειψός, φαῦλος.
Ὁ πολιτισμός μας, μέ τήν παιδεία του, τή πολιτική του, τή τεχνοκρατία του, καί τήν ἐξελιγμένη τεχνολογία του μᾶς κατευθύνει καί μᾶς ἐνισχύει στή τάση ν' ἀγωνιστοῦμε γιά τό πόσα θά ἔχουμε. Φυσικά, τά ἀναγκαῖα πρέπει πάντα νά τά ἔχουμε. Πρέπει ὅμως νά προηγεῖται καί νά κυβερνᾶ τό εἶναι.
Ἡ ποιότητα τῆς ζωῆς μας ἐξαρτᾶται ἀπό τό εἶναι μας καί ὄχι ἀπό τό ἔχειν μας.
Ὁ σοφός Σωκράτης, χωρίς νά ἔχει τίποτε, ἐπειδή ἦταν ἀξία, φωτίζει ἀκόμη τήν ἱστορία.
Ὁ Χριστός μας πολύ περισσότερο.
Οἱ ἅγιοι τό ἴδιο.
Τό πρῶτο βῆμα γιά νά πάρουμε ἀξία εἶναι νά βροῦμε τή δύναμη νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τά περιττά. Νά τά δώσουμε σ' αὐτούς πού τά στεροῦνται.
Τό δεύτερο εἶναι νά συνειδητοποιήσουμε τί μᾶς λείπει ἀπό τό εἶναι μας.
Καί τό τρίτο ν' ἀρχίσουμε νά ζοῦμε ποιοτικά. Ὄχι μόνο ὑλικά, ἀλλά καί πνευματικά, καί τό εἶναι μας νά ἀντικατοπτρίζει τό εἶναι τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη. Τότε ἀποκλείεται νά εἴμαστε ἤ νά γίνουμε ἄφρονες.
Πηγή : Ιερά Μητρόπολη Κυθήρων και Αντικυθήρων
