Πέντε χρόνια μετά τη Νεροποντή, ο ‘‘δικός μας’’ Αλκίνοος κατεβάζει τη Μικρή Βαλίτσα του από το πατάρι και μας ταξιδεύει στις μουσικές του με τιμονιέρη τους στίχους του.
Επιλέγουμε στίχους από τον «Τιμονιέρη» του που γράφτηκε στα Κύθηρα.
Μη λες πολλά, μη θες πολλά, μην κάνεις το δικό σου
μην πας ψηλά, μη θες πολλά, μείνε στο μερτικό σου
Μείνε στο μαύρο σου κενό, στη γκρίζα σου την πόλη
μην έχεις μνήμη, μη ρωτάς, κάνε όπως κάνουν όλοι.
[...]
Είμαι η ομίχλη στο μυαλό κι ο φράχτης στην καρδιά σου
και στο πανί του ύπνου σου προβάλλω τα όνειρά σου
Είμαι εσύ κι είσαι εγώ και πώς να με νικήσεις
χωρίς εμένα δεν μπορείς να ζήσεις ή να σβήσεις.
Ο ίδιος σημειώνει στο καλαίσθητο βιβλιαράκι που συνοδεύει το δίσκο: «Τι θα έβαζα σε μια μικρή αποσκευή; Τι θα κρατούσα από τον τόπο, από την εποχή και τον εαυτό που θα άφηνα; Πώς συσκευάζονται ο δρόμος, ο χρόνος και ο πόνος, όσα δηλαδή κάνουν τον κάθε έναν από εμάς αυτό που είναι; Ποια είναι τα απολύτως απαραίτητα, αυτά που, για να χωρέσουν, πρέπει να αφαιρεθεί κάτι άλλο;»
Σημείωση: Η Βιβλιοθήκη μας διαθέτει τον δίσκο ακτίνας για ακρόαση.
Προτεινόμενος σύνδεσμος: http://youtu.be/NZau5rc0PvA
Πηγή :Kythera Library(facebook)
