«Να κάνουμε τις ίδιες ερωτήσεις όποτε έρθει κάποιος Τσιριγώτης στο νησί : “Πότε ήρθες;” , “Πόσο θα καθίσεις;”, “Πότε φεύγεις;”
Να είναι η φράση “Τίνος είσαι εσύ;” συνώνυμη της λέξης “καλημέρα”.
Να είναι η γκρίνια για τον καιρό (φθινόπωρο, χειμώνα, άνοιξη, καλοκαίρι) κάτι σαν παράδοση που περνάει η μία γενιά στην άλλη.
Να μην βρίσκεις τον λόγο να πας πουθενά αλλού αφού όλα τα έχεις εδώ. Θέλεις βουνό; Έχουμε. Θέλεις δάσος; Έχουμε. Θέλεις καταρράχτες; Έχουμε. Θέλεις άμμο, θέλεις βοτσαλάκια, θέλεις άμμο-βοτσαλάκια; ΕΧΟΥΜΕ!
Να αγαπάς τα τζιτζίκια και ας ξέρεις ότι τα Τσιριγώτικα τζιτζίκια είναι τα πιο ενοχλητικά τζιτζίκια ΟΛΗΣ της Ελλάδας.
Να νιώθεις εκείνο το έντονο συναίσθημα κάθε φορά που σκέφτεσαι το Τσιρίγο ή πας σε αυτό, εκείνο το “Τσιριγώτικο συναίσθημα” που δεν μπορείς να εξηγήσεις, εκείνο που μόνο ένας άλλος Τσιριγώτης μπορεί να καταλάβει.»
Πηγή: LIFO
Πηγή : Kythera Library (facebook)